Λίγη ιστορία

 

Κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ελάχιστες επαρχίες της (όπως η Ελλάδα) δεν υιοθέτησαν τη λατινική γλώσσα.

Οι περισσότερες Επαρχίες της Αυτοκρατορίας υιοθέτησαν τα λατινικά. 'Όχι όμως τη γλώσσα των λογίων αλλά την απλή, δημώδη λατινική. Η γλώσσα αυτή τροποποιήθηκε και «αλλοιώθηκε» με διαφορετικό τρόπο σε κάθε Επαρχία. Οι διαφοροποιήσεις αυτές σταδιακά οδήγησαν στο σχηματισμό ξεχωριστών γλωσσών (γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, καταλανικά, πορτογαλικά, ρουμάνικα), αυτές που σήμερα ονομάζουμε λατινογενείς. 
Η ισπανική γλώσσα, τα καστιλιάνικα δηλαδή (el castellano), διατήρησε κάποια από τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του latín vulgar (δημώδης λατινική) και κάποια τα αντικατέστησε, τα μετέτρεψε ή τα απώλεσε. 

Μετέπειτα βέβαια, η Ισπανία γνώρισε και άλλους κατακτητές που επηρέασαν τη γλώσσα της, όπως οι Γερμανοί, οι Γάλλοι και κυρίως Άραβες.

Η αραβική γλώσσα επηρέασε σημαντικά τα ισπανικά κυρίως στο λεξιλόγιο. Γενικά, οι λέξεις που αρχίζουν από «al» (το αραβικό άρθρο) προέρχονται από τα αραβικά: álgebra, alcohol, algoritmo, algodón (=βαμβάκι), almohada (=μαξιλάρι), alfombra (=χαλί) κ.α.